វិន័យផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក បង្ហាញអំពីការគោរពដល់ការងារអ្នកដទៃ
- គោរពដល់ការកំណត់ប្រវែងអត្ថបទ…អត្ថបទដែលវែងជាងការរំពឹងទុកគឺនាំមកនូវការខ្ជះខ្ជាយពេលវេលារបស់គ្រប់គ្នា៖ អ្នកបង្រួមអត្ថបទឲ្យខ្លី អ្នកវាយអត្ថបទនោះ អ្នកព្រីនវាចេញនិងអ្នកបោះផ្សាយវាជាដើម។
- ត្រូវចាត់ទុកអត្ថបទសរសេរលើកទីមួយជាអត្ថបទព្រាង។ អានវាឡើងវិញម្តងទៀត លុបចំនុចដែលមិនចាំបាច់ ដើម្បីបំពេញឲ្យបានប្រវែងអត្ថបទ និងចំនួនពាក្យដែលបានកំណត់ឡើង។
- ការលុបចំនុចមិនចាំបាច់ពីអត្ថបទរួមបញ្ចូល ការលុបចោលពាក្យពេច៍ដែលមិនចាំបាច់ គុណនាម កិរិយាសព្ទ ពាក្យច្រំដែល ឈ្នាប់ជាដើម។
- ប្រសិនបើអ្នកចង់កាត់បន្ថយពាក្យ 15ដែលមានតួរអក្សររាប់រយ ជំនួសឲ្យការសរសេរថា៖ “ចោរពីនាក់ដែលមិនត្រូវបានគេស្គាល់អត្តសញ្ញាណដោយមានពាក្យម៉ាស់មុខបាំងដល់ក្បាលបានចាប់ជំរិត Mark Pesos” មកសរសេរថា “Mark Pesos ត្រូវបានចាប់ជំរិតដោយចោរពីរនាក់ដែលមានពាក្យម៉ាស់. ការអនុលោមទៅតាមកំហិតតែងនាំមកនូវការអភិវឌ្ឍន៍គុណភាពការងារ។
- គោរពដល់ការកំណត់ការផ្តល់សមិទ្ធិផលការងារយឺតតែងនាំមកនូវភាពតានតឹងដល់ភាគីពាក់ព័ន្ធនិងនាំឲ្យមាន៖ ការពិនិត្យឡើងវិញមិនបានត្រឹមត្រូវ ខ្លឹមសារមានភាពខុសឆ្គង ស្មុគស្មាញដល់ការបោះផ្សាយ និងពិបាកក្នុងការបោះផ្សាយជាដើម។
- ត្រូវប្រាប់ខ្លួនឯងថាការប្រគល់ការងារតាមការកំណត់គឺសំខាន់ជាងខ្លឹមសារនៃអត្ថបទនោះទៅទៀត។ ការកំណត់ខិតជិតមកដល់ហើយ ដូច្នេះខ្ញុំនឹងផ្តោតតែទៅលើចំនុចសំខាន់តែប៉ុណ្ណោះក្នុងការសរសេរអត្ថបទរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំអាចបញ្ជូលវាតាមក្រោយបាន ការផ្តល់អត្ថបទខ្លីនិងមិនពេញលេញទាន់កាលកំណត់គឺ ល្អជាងការផ្តល់ការងារវែងពេញលេញហួសកាលកំណត់។
- គោរពដល់មិត្តរួមការងារ ការធ្វើការជាក្រុមដែលប្រមូលផ្តុំដោយអ្នកសរសេរអត្ថបទឯករាជ្យដែលតែងតែធ្វើការតែឯកឯងមិនមែនងាយស្រួលនោះទេ។ វាតម្រូវឲ្យមានគុណភាពជាក់លាក់៖ ចេះស្តាប់យោបល់មិត្តរួមការងារ ចេះចែករំលែកព័ត៌មាន យោគយល់អ្នកដទៃ និងចេះសម្របសម្រួលគ្នា។ ការផលិតព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃ វាតម្រូវឲ្យមានការបែងចែកការងារប្រចាំថ្ងៃ
- អ្នកត្រូវចងចាំថា អ្នកធ្វើការឯកឯងដ៏ល្អបំផុតមិនប្រាកដថាជាអ្នកដឹកនាំល្អនោះទេ។ ទោះបីពួកគេជានាយក នាយកនិពន្ធ អ្នកនិពន្ធតាមផ្នែក ឬក៏អគ្គនាយកនិពន្ធនោះទេ អ្នកសារព័ត៌ដែលមានតួនាទីជាអ្នកដឹកនាំត្រូវតែដឹងពីរបៀបគ្រប់គ្រង លើកទឹកចិត្តនិងដឹកនាំក្រុម និងដឹងពីរបៀបក្នុងការចែករំលែកទំនួលខុសត្រូវដល់មិត្តរួមក្រុម។ ទាំងនេះសុទ្ធតែអាចបណ្តុះបណ្តាលបាន។
រូបមន្តសាកល្បងដ៏ល្អ៖ ណែនាំពីគោលការណ៍ដែលគ្មានសមាជិកសារព័ត៌មាន
វិន័យជារួមបង្កើតឲ្យមានសារព័ត៌មានល្អ
វិន័យផ្ទាល់ខ្លួនគឺជាលក្ខខណ្ឌដ៏សំខាន់សម្រាប់សមិទ្ធិផលរួមដ៏មានគុណភាព។ ប៉ុន្តែមិនមែនវិធីគ្រប់គ្រងការផលិតរបស់អ្នកសារព័ត៌មានទាំងអស់នាំមកនូវលទ្ធផលដូចគ្នានោះទេ។ វិធីដ៏ល្អបំផុតគឺជាវិធីដែលផ្តល់ដល់អ្នកសារព័ត៌មាននូវមធ្យោបាយក្នុងការផលិតព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគេបានគ្រប់គ្រាន់។
- អង្គការ Artisanal
ពីរកម្រិត៖ ម្នាក់ជាអ្នកបញ្ជា អ្នកផ្សេងទៀតជាអ្នកធ្វើតាម អំណាចទាំងអស់គឺឋិតនៅលើអ្នកសារព័ត៌មានម្នាក់។ ជាទូទៅគឺឋិតនៅលើម្ចាស់ការសែត។ ពួកគេដើរតួជាចាងហ្វាងនិងនាយកនិពន្ធ ជាអ្នកជ្រើសរើសអ្នកសារព័ត៌មានពហុជំនាញ និងបែងចែកការងារទៅតាមសមត្ថិភាពជាក់ស្តែង។
គុណសម្បត្តិ៖ ជាក្រុមតែមួយ ដែលមានភាពស្និទ្ធស្នាល គាំទ្រគ្នា និងរាក់ទាក់គ្នាទៅវិញទៅមក។
គុណវិបត្តិ៖ ការអនុវត្តអំណាចឋិតនៅលើតែម្នាក់ ហានិភ័យក្នុងការធ្វើការងារជាទម្លាប់ ការឡើងតំណែងមានលក្ខណៈតូចចង្អៀត មាតិការព័ត៌មានតិច។
- អង្គការពីរ៉ាមីត
បួនកម្រិត៖ មួយសម្រាប់នាយកប្រតិបត្តិ (អ្នកបញ្ជា) ម្នាក់ជាអ្នកមានឋានៈខ្ពស់ក្នុងការអនុវត្តន៍ថ្នាក់លើ និងម្នាក់ទៀតមានឋានៈទាបជាអ្នកអនុវត្តន៍ថ្នាក់ក្រោម ទំនួលខុសត្រូវគឺត្រូវបានប្រមូលផ្តុំនៅថ្នាក់លើ ប្រធានអ្នកសារព័ត៌មានតែងតាំងនាយកនិពន្ធម្នាក់។ នាយកនិពន្ធធ្វើការជ្រើសតាំងជំនួយការច្រើននាក់ដែលគាត់ទុកចិត្តក្នុងការគ្រប់គ្រងផ្នែកឬនាយកដ្ឋានផ្សេងៗដែលប្រមូលផ្តល់ដោយអ្នកសារព័ត៌មានពហុជំនាញ។
គុណសម្បត្តិ៖ ជាក្រុមដែលមានសណ្តាប់ធ្នាប់ មានវិន័យនិងមានប្រសិទ្ធិភាព។
គុណវិបត្តិ៖ អំណាចអាចនឹងត្រូវរំលោភបំពាន គំនិតតែមួយ ខ្វះការពិភាក្សាវែកញែក ការបញ្ចេញមតិវិចារណកថាដែលមិនច្បាស់លាស់។
- ស្ថាប័នដែលមានរាងគ្រាប់ពេជ្រ
បីកម្រិត៖ អ្នកគ្រប់គ្រង អ្នកបញ្ជា អ្នកអនុវត្តន៍ ទំនួលខុសត្រូវលក្ខណៈវិមជ្ឈការ ប្រធានប្រតិបត្តិនិងនាយកនិពន្ធផ្តល់សិទ្ធិដល់អ្នកគ្រប់គ្រងតាមផ្នែកក្នុងការជ្រើសរើសបុគ្គលិកនិងសម្រេចទៅលើការបោះពុម្ភ។ ក្រុមវិចារណកថានីមួយៗ ត្រូវបានប្រមូលផ្តុំឡើងដោយអ្នកសារព័ត៌មានពហុជំនាញឬឯកទេសដែលបំពេញការងារដោយឯករាជ្យ។
គុណសម្បត្តិ៖ ចម្រុះភាពនៃមាតិការ ការប្រកួតប្រជែងស្មើរភាព ការបំពេញការងារល្អ សម្បូរទៅដោយអ្នកឯកទេសខ្ពស់
គុណវិបត្តិ៖ ការបំពេញការងារលាក់បាំង អ្នកឯកទេសច្រើនពេក ខ្វះការពិចារណាទៅលើផ្នែកដទៃ អភិជនភាព។
ការដាស់តឿន៖ ប្រព័ន្ធគឺដំណើរការល្អទៅតាមមនុស្សដែលអនុវត្តន៍វា